Piperyna

Zwykle uważa się, że masz nadwagę, jeśli twoje BMI jest równe 25 lub więcej, podczas gdy otyłość zaczyna się od BMI 30. Według Narodowego Instytutu Zdrowia, zakresy BMI obejmują następujące klasyfikacje:

Jednak BMI to tylko bardzo proste oszacowanie tkanki tłuszczowej, które nie uwzględnia wielu specyficznych czynników, takich jak ilość masy mięśniowej. Niezwykle umięśnione osoby (np. kulturyści ciężarowcy lub zapaśnicy) mogą mieć wysokie BMI, ale nie są otyli, a zatem nie mają zwiększonego ryzyka chorób związanych z nadwagą. I odwrotnie, BMI może nie zapewniać dokładnego pomiaru dla osób o wysokim stężeniu tłuszczu brzusznego lub osób o niskiej masie masie mięśniowej, takich jak osoby starsze.

W celu dokładniejszych pomiarów wskaźnik BMI może być stosowany w połączeniu z pomiarem talii. Poniższa tabela przedstawia zakresy osób zdrowych i otyłych dla obu płci:

Trzecim narzędziem służącym do szacowania tkanki tłuszczowej jest stosunek talii do bioder. Ten stosunek można określić, mierząc obwód talii, który jest następnie dzielony przez obwód bioder. Współczynnik 1,5 razy lub większy wskazuje na obecność tłuszczu brzusznego lub trzewnego (otyłość androidalna), co zwiększa ryzyko niektórych chorób, takich jak cukrzyca lub choroby sercowo-naczyniowe.

Istnieją również i inne narzędzia, które dostarczają precyzyjnych informacji, ale dla niektórych osób mogą być po prostu zbyt drogie lub niepraktyczne:

- Analiza impedancji bioelektrycznej - Nieinwazyjna metoda, w której prąd przepływa przez ciało, a przewodność jest mierzona w celu oszacowania składu ciała. Im wyższe przewodnictwo, tym więcej mięśni i beztłuszczowej tkanki. Analiza impedancji bioelektrycznej jest stosunkowo niedroga, ale jej dokładność nie jest bardzo wysoka.

- Bod Pod - Droższy, ale także dokładniejszy test, w którym wykorzystuje się komputerową owalną komorę do pomiaru objętości i masy. Następnie można dokładnie obliczyć gęstość całego ciała, w tym zawartość tłuszczu i mięśni.

- Absorpcjometria rentgenowska z podwójną energią DXA (wcześniej DEXA) - Często używany do pomiaru gęstości kości, skan DXA pokazuje również procent tkanki tłuszczowej, a także miejsce jej odkładania. Ta metoda jest droższa, ale również bardziej dokładna.

- Pomiary fałdu skórnego - Zaciski skórne mierzą grubość skóry i tłuszczu podskórnego tuż pod skórą w różnych miejscach, takich jak tył ramienia, talia lub uda. Ta metoda nie jest zbyt dokładna do obliczania procentowej zawartości tkanki tłuszczowej.

- Ważenie pod wodą (ważenie hydrostatyczne) - Osoba waży się pod wodą, co pokazuje, ile posiada beztłuszczowej masy ciała i tkanki tłuszczowej. Ta metoda nie jest zbyt dokładna do oszacowania procentu tkanki tłuszczowej, ponieważ resztkowa objętość powietrza w płucach może powodować błędy w obliczeniach.

- Pletyzmografia wypierania powietrza - Jest to naukowa metoda szacowania składu ciała poprzez pomiar ilości powietrza wypartego przez osobę siedzącą w komorze wyposażonej w specjalne czujniki. Na koniec takiego badania technik ustali, czy dana osoba jest klinicznie otyła na podstawie jej BMI, obwodu talii, historii medycznej i, w razie potrzeby, któregokolwiek z dokładniejszych wskaźników wymienionych powyżej.